PO CO NAM RELIKWIE?

W parafii pw. Św. Polikarpa mamy od niedawna relikwię I stopnia Św. Jana Pawła II. Była ona wystawiona 27 kwietnia – w dzień kanoni-

zacji naszego wielkiego ro-

daka i 27 maja – w miesiąc po uroczystościach kanoni-

zacyjnych. Jakie ma to zna-

czenie dla nas, co nam to daje? Przybliżmy ten trudny temat.

Relikwie to przedmioty związane z czymś świętym. Najczęściej są to szczątki ciała świętych lub rzeczy z nimi związanych, a także relikwie Męki Pańskiej.

Wyróżnia się trzy rodzaje:

1) relikwie I stopnia – ciało lub szczątki świętego (np. krew, kości, włosy, paznokcie),

2) relikwie II stopnia – przedmioty związane z osobą świętego (np. ubrania, rzeczy osobiste, różaniec, przedmioty codziennego użytku),

3) relikwie III stopnia – przedmioty, które stały się relikwiami przez styczność z relikwiami I lub II stopnia.

Kult relikwii w Kościele datuje się od starożytności i jest ciągle żywy. Ważne jest, aby pamiętać, że relikwia nie jest talizmanem. To nie przedmiot ma być obiektem uwielbienia, ale osoba, która kryje się za relikwią. Kontakt fizyczny z relikwią (poprzez ucałowanie), czy choćby tylko wzrokowy, ma nas przybliżyć do świętego. Jak powiedział o. Gabriel Bartoszewski: Relikwie świętego są swego rodzaju pasem transmisyjnym, który pozwala chrześcijaninowi w duchu wiary przenieść się w świat nadprzyrodzony. Na ile do aktu oddania czci relikwiom podchodzi się z żywą wiarą, z miłością, na tyle Bóg udziela za jego pośrednictwem łask. Tak trzeba podchodzić do relikwii.