MIESIĄC Z TEATREM NARODOWYM z Warszawy w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim

2014-10-31 12:46:17

Uczta dla teatromanów - tak można nazwać to co zaistnieje już za kilka dni na deskach nowego Teatru Szekspirowskiego w Gdańsku.

Listopad w nowo otwartym Gdańskim Teatrze Szekspirowskim wypełnią spektakle Teatru Narodowego z Warszawy. Dyrektor Jan Englert wraz z zespołem przywiezie do Gdańska cztery swoje znakomite produkcje. Będzie Fredro, Gombrowicz i Mrożek, a także Tennessee Williams i HanochLevin.

 

Miesiąc z teatrem Narodowym rozpoczyna kolejny cykl programu GTS – Teatry Polskie. „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry w reżyserii Jana Englerta pozwolą świeżym okiem spojrzeć na klasykę. Zobaczymy starcie pisarskich osobowości, Sławomira Mrożka i Witolda Gombrowicza,w „Dowodzie na istnienie drugiego” Macieja Wojtyszki. Przedstawimy ostry w wyrazie dramat rodzinnego zakłamania, czyli „Kotkę na gorącym blaszanym dachu” Tennessee Williamsa w reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza. Wspaniałym finałem miesiąca z Teatrem Narodowym będzie zaś „Udręka życia”HanochaLevina w scenicznej interpretacji Jana Englerta – tragikomiczna, gorzka i śmieszna opowieść o małżeńskich relacjach – ze znakomitymi kreacjami Janusza Gajosa
i Anny Seniuk.

 

Kalendarium przedstawień:

8 i 9 listopada             Śluby panieńskie w reżyserii Jana Englerta
11 i 12 listopada         Dowód na istnienie drugiegow reżyserii Macieja Wojtyszki
20 i 21 listopada         Kotka na gorącym blaszanym dachuw reżyserii Grzegorza Chrapkiewicza
29 i 30 listopada         Udręka życia w reżyserii Jana Englerta

 

Bilety dostępne są w kasach Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, ul. Bogusławskiego 1,

czynne codziennie od 14:00 do 19:00

Rezerwacje: w godzinach otwarcia kas pod tel.: 58 351 01 01 lub e-mailem: bow@teatrszekspirowski.pl

Bilety online: www.bilety.teatrszekspirowski.pl

 

Aleksander Fredro Śluby panieńskie
w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim: 08.11 godz. 19:00 i 09.11 godz. 17:00
SLUBY_galeria_4_Patrycja Soliman(Aniela)-Marcin Hycnar(Gustaw)_fot-Stefan Okołowicz.JPG
Patrycja Soliman (Aniela), Marcin Hycnar (Gustaw); fot. Stefan Okołowicz

reżyseria: Jan Englert 
scenografia: Barbara Hanicka 
muzyka: Leszek Możdżer 
światło: Mirosław Poznański

Występują:
Katarzyna Gniewkowska (Pani Dobrójska), Patrycja Soliman (Aniela), Kamilla Baar (Klara), Jan Englert (Radost), Marcin Hycnar (Gustaw), Grzegorz Małecki (Albin), Czesław Lasota (gościnnie; Jan), Dorota Rubin (***)

Młodzi szaleją, starzy przywołują wspomnienia. Międzypokoleniowe rozmowy toczą się wytrawnym Fredrowskim wierszem.
Jan Englert spogląda na klasykę ożywczym okiem. Scenografia Barbary Hanickiej łączy sielski krajobraz z nowoczesnością, muzyka Leszka Możdżera nadaje im refleksyjność. A tymczasem życie tętni wraz z rytmem i melodią wiersza. Kobiety się buntują, mężczyźni zaczynają podchody. Młodym sekundują dojrzali, z nostalgią wracając do swoich niespełnionych namiętności. Toczą się miłosne gry, wciągające i dwuznaczne.


Maciej Wojtyszko Dowód na istnienie drugiego
w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim: 11.11 godz. 19:00 i 12.11 godz. 19:00
IMG_7490_dowód_fot-Andrzej-Wencel_sm.jpg
Jan Englert (Witold Gombrowicz), Kamilla Baar (Rita Labrosse); fot. Andrzej Wencel

reżyseria: Maciej Wojtyszko 
scenografia: Paweł Dobrzycki 
muzyka: Piotr Moss 
reżyseria światła: Grzegorz Kędzierski

Występują:
Monika Dryl (Maria Paczowska), Patrycja Soliman (Mara Obremba), Kamilla Baar (Rita Labrosse), Grzegorz Kwiecień (Bohdan Paczowski), Marcin Przybylski (Kazimierz Głaz), Jan Englert (Witold Gombrowicz), Cezary Kosiński (gościnnie; Sławomir Mrożek)

Co jest do powiedzenia, a co do przemilczenia między pisarzami? Maciej Wojtyszko zderza Witolda Gombrowicza ze Sławomirem Mrożkiem. To grozi eksplozją.

Gombrowicza gra Jan Englert, Mrożka Cezary Kosiński. Kreślą portrety artystów, z których jeden prowokuje swoją ciągłą grą, a drugi – wycofaniem i milczeniem. Z dziejów rzeczywistych spotkań dwóch pisarzy w latach 1965 i 1966 Wojtyszko układa opowieść o zmaganiach z polskością. Dzięki niej lepiej uświadamiamy sobie, skąd przyszliśmy i co nas ukształtowało.



Tennessee Williams Kotka na gorącym blaszanym dachu
w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim: 20.11 godz. 19:00 i 21.11 godz. 19:00
KOTKA_galeria_1_Edyta Olszówka(Margaret)_Fot-Robert Jaworski.jpg
Edyta Olszówka (Margaret); fot. Robert Jaworski

przekład: Jacek Poniedziałek 
reżyseria: Grzegorz Chrapkiewicz 
scenografia: Boris Kudlička 
kostiumy: Dorota Roqueplo 
muzyka: Leszek Możdżer 
reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski

Występują
Edyta Olszówka (Margaret), Grzegorz Małecki (Brick), Beata Ścibakówna (Mae, zwana Panią Siostrą), Ewa Wiśniewska (Duża Mama), Janusz Gajos (Duży Tata), Marcin Przybylski (Ksiądz Tooker), Oskar Hamerski (Gooper, zwany Dużym Bratem), Mirosław Konarowski (Doktor Baugh)


Wyraziste postaci, psychologiczne komplikacje. Bezwzględna walka o pieniądze. Dramat rodzinnego zakłamania w nowym mocnym przekładzie Jacka Poniedziałka.

Historia Tennessee Williamsa o milionerze z amerykańskiego Południa w ujęciu Grzegorza Chrapkiewicza jest ostra jak brzytwa. Brutalność międzyludzkich związków objawia się w języku i gwałtownych emocjach. Następuje rodzinny krach – w relacjach rodzicielskich i małżeńskich. Do głosu dochodzą alkoholowe zamroczenia i seksualne frustracje. Ciężko unieść niespełnienia, kłamstwa, udawanie, odtrącenie i ból. Trudno powstrzymać się od zadawania cierpienia.



Hanoch Levin Udręka życia
w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim: 29.11 godz. 19:00 i 30.11 godz. 17:00
UDREKA_galeria_6_Anna Seniuk(Lewiwa)-Janusz Gajos (Jona Popoch)_Fot-Robert Jaworski.JPG
Anna Seniuk (Lewiwa), Janusz Gajos (Jona Popoch); fot. Robert Jaworski

przekład: Agnieszka Olek
reżyseria: Jan Englert 
scenografia: Barbara Hanicka 
muzyka: Stanisław Radwan 
światło: Wojciech Puś 
animacja artystyczna: Michał Jankowski

Występują
Janusz Gajos, Anna Seniuk, Włodzimierz Press

Janusz Gajos (Jona Popoch), Anna Seniuk (Lewiwa), Włodzimierz Press (gościnnie; Gunkel, znajomy)

Rzecz jasna, kłócą się. W kosmosie wspólnego małżeńskiego istnienia – Anna Seniuk jako Lewiwa i Janusz Gajos jako Jona.

Są godnymi siebie przeciwnikami. Mają kilkadziesiąt lat praktyki, wiedzą, że wiele można powiedzieć i wiele wybaczyć. W tragikomedii Hanocha Levina o zmęczonych sobą małżonkach jest miejsce na przywiązanie, rozczarowania, wyrzuty, żal do życia, które mija i wściekłość, że jest się starym. W samotności byłby spokój. Ale naprawdę ma się tylko siebie nawzajem.

.

KOMENTARZE

brak komentarzy

DODAJ KOMENTARZ



kod: unas