Zaproszenie na wystawę FOAM w Instytucie Cybernetyki Sztuki 27. 08. 2022 (sobota) godzina 18.30 - wstęp wolny

FOAM - STRUKTURY BRZEGOWE

MAREK ROGULUS ROGULSKI

wystawa sztuki współczesnej; steerage_performans, koncert;

opracowanie tekstowe, ICS

Instytut Cybernetyki Sztuki

ul. Komandorska 26, Gdańsk Osowa, BUDYNEK B

wernisaż: 27. 08. 2022 (sobota) godzina 18.30 - wstęp wolny

na wernisażu short koncert extra: DOBIES & ROGULUS,

support strojny: Adrianna Kamila Łyko

Organizacja: Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS.

Kurator, koncepcja: Marek Rogulski;

Wystawę zrealizowano przy pomocy finansowej Województwa Pomorskiego.

Współpraca: Galeria Spiż 7, MuesseuM, WZAH, AHE, EpiFiPiPsi

Angielskie słowo „FOAM” oznacza pianę.

W kontekście wystawy ma ono zastosowanie jako formuła ogniskująca uwagę na problemie wytwarzania zestawów pojęciowych w obszarze sztuki. Determinują one charakter proponowanych form wizualnych. W tym sensie wytwory kultury materialnej możemy postrzegać jako „struktury brzegowe” powiązane z przebiegiem procesu intelektualnego (realizowanego w obszarze teorii sztuki) oraz procesu osiągania wyrazu artystycznego - (sztuki wizualne, performatyka). Częścią tego problemy jest fenomen Aporii.

Jest to więc problem „ujmowania” czegoś pozornie efemerycznego oraz ekstrakcji i „utrwalania” informacji zwrotnej wynikającej z przeprowadzenia tego rodzaju procesu.

Projekt FOAM jest powiązany z pracami nad Interakcyjną teorią sztuki, jaką autor zaproponował w roku 2022 w ramach działalności instytutu Cybernetyki Sztuki.

Składają się na nią opracowania testowe pt: „Desygnaty i Akcydensy” oraz „Asocjacje- Prefiguracje”. Trzecia część tego opracowania związana jest z realizacją wystawy FOAM, i nosi tytuł: „Foam – struktury brzegowe”. Całość składa się na opracowanie pt: „Izomorficzny Wszechświat w stanie superpozycji. Interakcyjna teoria sztuki.”

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

„Skoro chcemy lokować (przypisać) pewne zespoły działalności w obszarze sztuki to konieczne będzie kolejne rozróżnienie. Ma ono znaczenie zwłaszcza w kontekście Interakcyjnej teorii sztuki.

Otóż, istoty żywe (zwłaszcza człowiek) inaczej zachowują się gdy wiedzą o tym, że są obserwowane i wtedy gdy wydaje im się, że są same. Można też powiedzieć, że ludzie myślą o sobie w szczególny sposób gdy wiedzą, że są częścią społeczeństwa - włączeni w szereg powiązań natury materialnej, emocjonalnej, związków i matryc kulturowych. Wówczas też zwykle rozumieją, że to co robią będzie poddawane ocenie a tym samym jakiejś formie dyskryminacji lub obiektywizacji / zrozumienia lub niezrozumienia.” […] „W powyższym kontekście możemy powiedzieć, że „rola artysty” jako część interfejsu społecznego jest czymś innym niż „rola artysty” dla indywiduum (i jego życia psychicznego oraz wymiarze lub też ujęciu „energetycznym”¹). Wraz z każdą z tych orientacji zapewne też inne będą cele, inne potrzeby i wartości. Gdzieś się one spotykają ale i gdzieś się rozchodzą. I gdzieś tu właśnie, w tym zakresie problemowym przebiega jakaś granica. Możemy domniemywać, że jakiś czynnik a może zespół cech sprawia, iż możemy odróżniać obie postawy. Możemy zatem mówić o mniej lub bardziej elastycznej strukturze brzegowej, którą z racji na jej nieokreśloność i płynność a zarazem, na użytek niniejszego opracowania określam słowem FOAM czyli piana (struktura brzegowa Foam). […]

„Najlepszym kłamcą jest ten, kto wierzy w swoje kłamstwa. Możemy się zastanawiać czy większą skuteczność, na przykład w dziedzinie sztuki ma założenie podjęte nieświadomie, czy też założenie świadomie czynione, uzmysłowione?

Możemy przyjąć, że to, co w dużym uogólnieniu wiążemy z nieświadomością niejako „drży” pod powierzchnią „znanych” - oddziałuje w jakiś sposób (na przykład poprzez symptomy, potrzeby) ale ponieważ jest nie nazwane, trudno się do niego ustosunkować. Coś bowiem DOPIERO MA SIĘ WYŁONIĆ. Coś, co nie zostało jeszcze odróżnione. To znaczy jakaś informacja nie została jeszcze wychwycona przez umysł i zinterpretowana (algorytmicznie lub niealgorytmicznie). [...] Możemy zatem uczynić następujące rozróżnienie – mianowicie z uwagi na rodzaj procesowania informacji. Mamy zatem różne jakościowo sytuacje: proces WYŁANIANIA SIĘ i proces STAWANIA SIĘ.” Marek Rogulski. Fragmenty z opracowania: „Foam – struktury brzegowe”. (Izomorficzny Wszechświat w stanie superpozycji. Interakcyjna teoria sztuki.)

1 Mam tu na myśli wszelkiego rodzaju motywatory, afekty i potrzeby o charakterze energetyzującym, żywotnym i witalnym wyrażające się potrzebą zaangażowania, potrzebą czynu lub transformacji wewnętrznej.

źródło: ICS Instytut Cybernetyki Sztuki