Samodzielny maluch twórczym uczniem

Sondaże przeprowadzane w ostatnich latach wśród rodziców wskazują, iż coraz większą wagę w wychowaniu i edukacji dziecka przywiązuje się do kształtowania umiejętności twórczego myślenia. Wynika to z realiów XXI wieku, gdzie najłatwiej radzą sobie ludzie kreatywni, chętnie podejmujący się nowych wyzwań i nie obawiający się porażek.

Coraz powszechniejsze jest wśród rodziców przekonanie o konieczności uczestniczenia dziecka w możliwie jak największej ilości zajęć dodatkowych, aby wyposażyć je w szereg różnych umiejętności i sprostać wyzwaniom współczesnego świata. Często zapomina się o tym, że sukces potrzebuje przede wszystkim mocnych relacji z dzieckiem, obecności w jego życiu poprzez osobisty kontakt, rozmowę, wspólne spędzanie wolnego czasu.

Pierwsze lata życia dziecka są bowiem niezwykle istotne dla kształtowania jego osobowości, to wówczas tworzy się fundament jego poczucia wartości – nieodzowny dla szczęśliwego i kreatywnego życia. Pamięć dziecka jest jak olbrzymi magazyn informacji, przechowujący dane o świecie i o sobie samym. To przede wszystkim rodzice, w pierwszych latach życia swojego malucha, wypełniają ten magazyn wieloma informacjami, na podstawie których dziecko kreuje obraz samego siebie.

Rodzice są świadomi swojej roli w rozwoju dziecka, ale towarzyszy im również pragnienie uchronienia go przed trudnymi sytuacjami i negatywnymi emocjami. Stąd też bierze się skłonność do nadmiernego wyręczania dzieci i zapominania o tym, że to właśnie zgoda na pierwsze próby samodzielności dziecka pozwala ukształtować ważne cechy jego osobowości będące funkcją kreatywnego życia. Mama okazująca zainteresowanie i radość z powodu pierwszej samodzielnej próby założenia szalika, zdjęcia kapci, uporządkowania swoich zabawek, jest dla dziecka najlepszą motywacją do podejmowania prób, rozwijania się nie tylko w zakresie prostych czynności. Taka postawa rodzica jest ważnym komunikatem dla dziecka: „radzę sobie sam z różnymi zadaniami”, „następnym razem znów spróbuję”.

                   REKLAMA

 

Taki sposób myślenia to nic innego, jak zaczątek wiary we własne możliwości i kształtowania się pozytywnego obrazu własnej osoby. Są czynności które na określonym etapie rozwoju mogą sprawiać dziecku trudność. Nie należy go wtedy wyręczać, ale zachęcać do podejmowania wysiłku; nie strofować i nie poganiać gdy coś się nie udaje, ale wyrażać zadowolenie z każdego przejawu samodzielności. Wybór jaki dorosły oferuje dziecku w prostych, codziennych sytuacjach, np. „chcesz rysować, czy bawić się klockami?”, „pobawisz się na dywanie, czy przy stole?” to nic innego, jak nauka przygotowująca do zmagania się w przyszłości z sytuacjami większej wagi typu wybór szkoły, pracy, itd.

Maluch, któremu umożliwia się samodzielne działanie w domu, stwarza szanse na pokonywanie trudności na miarę jego możliwości, chętnie sięga po zabawkę w przedszkolu i ma wiele pomysłów na zabawę. To z kolei przyciąga inne dzieci, sprzyja kształtowaniu umiejętności społecznych - w czasie zabawy trzeba przecież się porozumieć, podzielić zabawką, rozwiązać konflikt. Spotykając się z sympatią innych dzieci, przedszkolak zaczyna czuć się pewniej w nowym środowisku, coraz chętniej bierze udział w różnych zabawach, co jest zawsze okazją do „pokazania się”, otrzymania pochwały. To w konsekwencji motywuje dziecko do jeszcze większego uaktywnienia się, nabywania i doskonalenia kolejnych umiejętności.

Nadmierne wyręczanie (wykonywanie czynności, którą - przy niewielkiej pomocy dorosłego - dziecko mogłoby wykonać samodzielnie) utwierdza dziecko w przekonaniu, że zadania są dla niego za trudne, że nie warto podejmować wysiłku, że ktoś inny (mama, tata, pani w przedszkolu) zrobi to lepiej. Nieliczenie się z możliwościami dziecka to usypianie jego samodzielności, odbieranie mu wiary w siebie i radości poznawania. Taki stan rodzi lęk przed nowymi wyzwaniami, blokuje rozwój wyobraźni, a negatywne myślenie o sobie skazuje na permanentną frustrację.

W treningu samodzielności nie chodzi tylko o zwykłe wytrenowanie czynności. Zachęta dorosłego do samodzielnego działania, cierpliwość i pochwała budują wiarę dziecka we własne możliwości. Nauka samodzielności przekłada się na większą aktywność dziecka, na przekonanie, że warto próbować coś zdziałać, z czymś sobie poradzić, a jeśli się nie uda, to spróbować jeszcze raz.

Opanowanie czynności samoobsługowych ma także duży wpływ na pracę intelektualną dziecka. Uczeń, który w pierwszych latach swego życia nie był przyzwyczajany do samodzielnego wykonywania różnych czynności, podczas sytuacji zadaniowych typu dydaktycznego demonstruje bezradność, domaga się daleko idącej pomocy, ociąga się, często jest chaotyczny. Dlatego, zanim nasz przedszkolak przekroczy próg szkoły, warto wykorzystywać codzienne sytuacje, np. przy realizacji czynności samoobsługowych, dla kształtowania poczucia sprawstwa dziecka, a w perspektywie twórczej wyobraźni ucznia.

Rodzicom dzieci przygotowujących się do edukacji szkolnej proponujemy spotkanie, podczas którego będzie można porozmawiać o dojrzałości szkolnej dziecka z p. Iwoną Łuczak - psycholog z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Nr1 w Gdańsku.

Spotkanie odbędzie się 20 marca o godz. 17:00 w Twórczym Przedszkolu Rośnij Radośnie przy ulicy. Junony 96 (dojazd od ronda przy ul. Wodnika).

Proszę o telefoniczne zgłaszanie chęci udziału w spotkaniu: 660 282 802.

Rodziców dzieci w wieku przedszkolnym zapraszamy do Twórczego Przedszkola Rośnij Radośnie (tel. 660 282 802) – trwa rekrutacja na rok szkolny 2013/14.

Informacje o naszej placówce znajdują się również na stronie internetowej:

www.przedszkole-rosnijradosnie.pl